Ҡартлыҡ

Ҡасандыр үҙ йортонда улы, килене һәм ейәне менән бер ҡарт йәшәгән. Ҡартлыҡтан уның күҙҙәре һуҡырая, ҡолағы һаңраулана, ә тубыҡтары ҡалтырай башлаған. Ҡайһы ваҡыт өҫтәл артында ашағанда хатта ҡулындағы ҡалаҡты ла тота алмаған. Шул арҡала ашы йәки башҡа аҙыҡ-түлек өҫтәлгә түгелгән, ә ҡайһы саҡта ниндәйҙер өлөшө уның ауыҙынан ҡойолған. Улы менән килененең быға шул тиклем асыуы ҡабарған, ҡарттың был ҡылыҡтарынан ерәнеп, аҙаҡ уны үҙҙәре менән өҫтәл артына бөтөнләй ултыртмай башлағандар. Аҙыҡты уға мейес артындағы бер мөйөшкә, бик иҫке, насар һауытҡа һалып биргәндәр. Ҡарттың мөйөштән өҫтәл яғына ҡарап, күҙҙәре йәшләнгән.

Ҡартлыҡ

Бер көндө уны ҡулдары ҡалтырап, ҡулындағы аҙыҡлы тәрилкәһе төшөп китә лә уртаға ярыла. Бынан һуң инде бөтөнләй сығырынан сыҡҡан килен, ҡартты бик ҡаты ҡысҡырып әрләй, ә бабай бер һүҙ ҙә өндәшмәй, ауыр итеп һулап ҡына ҡуя. Аҙаҡ килен кеше ҡартҡа ағас тәрилкә ҡуя ла, дорфа итеп, быныһын инде теләһәң дә вата алмаҫһың, тип ҡысҡыра.

Бер ваҡыт, ирле-ҡатынлы бик мул әҙерләнгән өҫтәл артында һыйланып ултырғанда, дүрт йәшлек улдары килеп инә, ә ҡулында бер ағас киҫәге.

– Ул ағасты ҡайҙан алдың һәм нимә эшләтергә уйлайһың? – ти әсәһе.

– Ағас тәрилкә, – ти малай. – Үҫкәс, һеҙҙе шул һауытҡа һалып ашатасаҡмын...

Автор:

Читайте нас: