Кеше, ғөмүмән, бер үҙе генә бәхетле була алмай...

Кемгәлер күүүп аҡса, яҡшы машина, иркен фатир, икенселәренә атай-әсәйен, ирен, балаларын ҡосаҡлай алыу, сәләмәт булыу, татыу ғаиләлә йәшәү, яратҡан эшендә эшләү, яҡын дуҫтары менән аралашыу оло бәхет... Ҡатын-ҡыҙға күп кәрәкмәй тиһәләр ҙә, улар бәхетле булһын өсөн, өҫтә һанап киткәндәрҙең бөтәһе лә кәрәк. Тик, оло үкенескә ҡаршы, тормошта бөтәһе лә беҙ уйлағанса, теләгәнсә генә бармай... Шуға күрә, көтөлмәгән ауырлыҡтарҙы, һынауҙарҙы ваҡытында лайыҡлы үтергә көс таба белергә лә кәрәк...