Ғаилә - ул йомғаҡ кеүек түп-түңәрәк...

Ул ваҡытта тиҙрәк үҫеп, мәктәпкә барырға, мәктәпкә төшкәс, уны тиҙрәк бөтөрөп юғары уҡыу йортона уҡырға инергә ашҡынып, уны бөткәс, кейәүгә сығып сабыйҙарыбыҙҙы ҡулдарыбыҙға алып ҡыуаныр көндәребеҙҙе көтөп, яҡты хыялдар менән дөрләп, ваҡытты ашыҡтырып, янып йәшәй инек...

Беҙ үҫкәс, түп-түңәрәк йомғағыбыҙ яйлап тарҡала башланы. Берәмләп ғәзиз нигеҙебеҙҙән осоп киттек... Бер ваҡыт өйҙә атайыбыҙ менән әсәйебеҙ генә тороп ҡалды... Шунан атайыбыҙ мәңгелек йортона, бер йылдан һуң әсәйебеҙ ҙә уның артынан оло юлға сыҡты. Нигеҙебеҙ, ҡасандыр умарталай гөрләп торған йортобоҙ, йәтимһерәп, буш ҡалды...

Юҡҡа ашыҡҡанбыҙ, ашҡынғанбыҙ, артҡа кире юл юҡ. Ә алға барырға?.. бик бараһы ла килмәй... Үҙәккә үтеп үткән һағындыра...

Бына шулай, түп-түңәрәк, йомшаҡ, йылы ғына ғаилә йомғағыбыҙ тағалып, тарҡалып бөттө.

Ашыҡма! Бөгөнгө көн, әлеге ошо мәл менән бәхетле йәшә, йылмай, туғандарыңды ярат, яратыл!..