Һүҙ ҡеүәте

...Бер ғаиләлә атай кеше яман сиргә тарый. Өрлөк кеүек ир ауыртыныуға артыҡ зарланмай ҙа. Ғәҙәттәгесә үҙ йөгөн тарта бирә. Мал аҫрайҙар, ат тоталар. Ҡышҡылыҡҡа күпләп бесән ҡайғыртыу – бөтә ауыр эштәр ир-ат елкәһендә булғанлыҡтан, яйлап ҡына үҙ бурысын атҡарыу менән үтә көндәре. Әммә әзмәүерҙәй уҙамандың яйлап һүнә барыуын балалары бесән сапҡанда арттараҡ ҡалыуынан һиҙемләй. Баш ҡалаға барып дауаханаға күренеп ҡайтыуға күндерәләр. Табип, бөтә тикшеренеү һөҙөмтәләрен ҡарағандан һуң, атаһын бүлмәнән сығарып, улына ҡалырға ҡуша. «Үкенескә күрә, атайығыҙ бик ныҡ сирләй. Операция эшләргә һуң. Ауырыуын үҙе белмәһен. Әммә һеҙ уны һаҡлағыҙ. Уҙа барһа, өс ай ғүмере ҡалған», – тип әйтеп сығара ул. Ауыр хәбәрҙе ишеткәс тә улы һөйөклө атаһының һәр һүҙен, аҙымын икенсе төрлө баһалай. Ә, бәлки, һуңғы тапҡыр ошо юлдарҙан үтеүелер, был кешене һуңғы тапҡыр осратып, һөйләшеп тороуылыр... Әммә атаһының яҡты сырайына, төп-төҙ кәүҙәһенә, дөпөлдәтә баҫып йөрөүенә ҡарап, был хәбәргә ышанғыһы килмәй. Ҡайтҡас, яҡындарын иҫкәртә. «Олоғайҙың, бесән тип тырышма, барыһын да үҙебеҙ ҡайғыртырбыҙ», – ти балалары. Ҡатыны ла ауыр хәбәргә ышанырға теләмәй. Ғаиләлә ауырыуҙың үҙенә был хаҡта әйтмәҫкә килешәләр. Тормош үҙ яйы менән дауам иткәндәй.