Был дәфтәрҙе беҙгә, Башҡорт дәүләт университеты филология факультетының урыҫ-башҡорт бүлексәһе студенттарына, 1961 йылдың 7 июлендә, апайымдың йәдкәре, тип, Силәбе өлкәһенең нәҡ ана шул Сосновка районы Әлеш ауыл Советы Әлеш ауылында Сәләх Вәлиев тигән егет тапшырғайны. Унда беҙ, фольклор практикаһында ҡатнашыусылар, өлкәнең Ҡоншаҡ, Арғаяш райондары аша оҙон юл үтеп, көн үҙәгендә генә туҡталып киткәйнек. Шул ваҡыттан бирле мин йыйнаған фольклор материалдары араһында һаҡлана ул ҡомартҡы.
1954 йылда, йыр дәфтәрен яҙған ваҡытта, Нәғимә Вәлиеваға 17 йәш булған. 17 йәшлек ҡыҙ бала күңелендәге яҡты хис-тойғолар менән һуғарылғандай ундағы йыр юлдары. Үҙенең йәшлек хыялдарына ҡанат ҡуйырҙай йырҙарҙың иң матурҙарын ғына һайлап бергә туплаған ул. «Һәр китапты уҡып киләм: һөйгәнеңде ал тигән», – тип шундай матур аккорд менән тамамлауы үҙе ни тора! Беҙҙең йәш ваҡытта, уҙған быуаттың 50 – 60-сы йылдарында, иҫтәлеккә йыр яҙыу традицияһы йәшәп килә ине әле. Бәлки, ана шундай ҡулдан-ҡулға йөрөгән йыр дәфтәрҙәренән күсереп алынғандыр был йырҙар. Хыялдары, уй-ниәттәре яҡты булғас, яҙмышы ла уның яҡты булғандыр, тип ышанғы килә. Әммә иң мөһиме: ваҡыт һынауын үтеп, гөл баҡсаһындағы шиңмәҫ гөлдәр һымаҡ, хуш еҫтәре бөркөлөп тора кескенә был йыр йәдкәренән. Уҙған быуаттағы халыҡ ижадының аҫыл был мираҫын, тел үҙенсәлектәрен үҙгәртмәйенсә, бер аҙ ғына ҡыҫҡартып, «Башҡортостан ҡыҙы» уҡыусыларына тәҡдим итергә булдым.
яҙыусы, филология фәндәре докторы, профессор.
Һыу буйында гөлдәр үҫкән,
Ҡыҙҙар йөрөгән төштөр был.
Минән артыҡ яр тапмаҫһың,
Сөбхәналла, күҙ теймәһен,
Сөбханалла, күҙ теймәһен,
Беребеҙ унда, беребеҙ бында,
Һағынам үҙем, юлда күҙем,
Бик һағынһам, айға ҡарим,
Бәлки, күрмәй ҙә түҙәрмен,
Һағынһаң да, һарғайһаң да,
Мәҡәләнең тулы вариантын журналдың 1-се (2020) һанында уҡығыҙ.