Беҙ үҫкәс, түп-түңәрәк йомғағыбыҙ яйлап тарҡала башланы. Берәмләп ғәзиз нигеҙебеҙҙән осоп сығып киттек... Бер ваҡыт өйҙә атайыбыҙ менән әсәйебеҙ генә тороп ҡалды... Шунан йортобоҙ хужаһы мәңгелек йортона, бер йылдан һуң әсәйебеҙ ҙә уның артынан оло юлға сыҡты. Нигеҙебеҙ, ҡасандыр умарталай гөрләп торған йортобоҙ, етемһерәп, буш ҡалды...
Юҡҡа ашыҡҡанбыҙ, ашҡынғанбыҙ, артҡа кире юл юҡ. Ә алға барырға?.. Бик бараһы ла килмәй... Үҙәккә үтеп үткән һағындыра...
Бына шулай, түп-түңәрәк, йомшаҡ, йылы ғына ғаилә йомғағыбыҙ тағалып, таралып бөттө.
Ашыҡма! Бөгөнгө көн, әлеге ошо мәл менән бәхетле йәшә, йылмай, туғандарыңды ярат, яратыл!..