«...Үҙ көйөндә минең «Ҡарабай»
– Һуңланың! – тип шелтәләмә,
Һирпеп кенә йыр һайлаһам,
Һәр көнөмдән эй, ризамын!
Йырлап ҡайтам моң-шишмәнән.
И-ий, рәхмәт, ҡайын-еңгә!
Йүгерә-атлай йәй ҙә үтеп бара.
Йылмайыуы һүлпән, бойоҡ ҡараш.
Һоро төҫтә икән күҙе лә...
Гармунының йәшел күректәре
Күшекһә лә мыжыҡ ямғырҙа,
Һалмаҡ ҡына бейей йәй ҡырҙа.
...Ҡулдарымда көмөш телле гармун:
Көҙҙәремә мин дә инеп барам
Ғүмеремде йәйҙә йырлатып.
Асылым да шул гармуным ише:
Үтә һуҡҡанда ла йәшен уғы
Моң бәүелтте күңел-бишекте.
Халыҡ йырҙарында ниндәй аһәң,
Тик ниңәлер осһоҙ шоуҙар күп бит...
Аптырарлыҡ бына, биллаһи.
Үле тауыш менән эфир тулы.
(Тере тауыш менән йырлаусыны
Иғлан итәләрсе: Эксклюзив!!!)
Йән йәшнәтер йырҙарыбыҙ барҙа:
«Ҡаһым түрә», «Урал», «Шәүрәкәй»...
«Фанера»лы попса – сүп-сар ише
Ваҡытлыса ғына «әүрәкәй»...
Бер көнлөк ул бер зауыҡһыҙ йырҙар.
Моңһоҙ-көйһөҙ генә түгел дә...
Үҙ моңобоҙ барҙа тарих йәшәй,
Ете ырыуымды бергә туплар
«Урал» бит ул – үҙе Күк бүре!
«...Йөҙ баш йылҡы әле өйөр түгел!»
Мең саҡрымдар хәҙер арамы?!
Һағынғанда ҡаҙаҡ далаларын
Алдан сабып күңел барамы?!
И-ий, йәнемдең иркенлеккә һыуһап,
Сарсап килеп шунда ауыуы –
Һуш-иҫтәрҙе алыр дала үҙе –
Думбыраһын елдәр көйләгәндә
Тарпандарҙы күңел ҡороҡлай!
Сабыр ғына тойолһа ла дала,
Ярһыу моңо йәнде тураҡлай...
Бер тынала ябай күркәмлекте
Бөркөт итеп сөйәм күктәргә!
Зыр-р-р әйләнә донъя күсәрендә...
Тын да алмай торам баянан...
Доға уҡый. Ниҙер үтенә...
Ғәләмәт ки: кемгә нимә кәрәк?!
Мәғрур тауҙың таштары һуң эҫе –
Тик ҡосаҡлап, үбеп ятырлыҡ!
Ҡайындары һис тәкәббер түгел,
Ҡулын һуҙып һәр бер ботағы
Баҫҡыс итеп түшәй бит тағы!
Ҡаяларҙан ҡаяларға күңел,
Ҡыр кәзәһе кеүек артылып,
Айғырташта төпһөҙ күктәр астым!
Йәйәләге уҡтай тартылып...
Йәрәхәтле йәнең майлаған,
Йәнтерәгең итеп һайлаған.
Йәнтәслимгә йүг(е)рәм яҙҙарға.
Тик бер һүҙем етер кеүек, йәрем,
Сыуаҡ яҙҙай йәнең яҙырға.
Дауалары булып һағышыңдың
– Яратам! – тип әйтһәм иркәләп,
Әлүән нурлы хистәремдән Бәхет
Ҡояш булып ҡалҡыр иртәрәк!
Ихлас һөйөү – үҙе дауа бит ул,
Төҙәтерҙәй һәрсә ялғышты,
Батырырҙай тәрән ятыуҙарға
Сирең менән барса һағышты...
Йылға ҡомо кеүек йәнде өйкәр
Һүҙҙәреңде һалдың күңелгә.
– Бәхетле бул! – тинем. Иламаным.
Йәшем тамды бары күк елгә...
Аҫылйәрҙәр шуға – аҫыл йәндәр,
Был донъяны һөйөп туялмай.
Үт әсеһе, нәфрәт һуты – ағыу,
Мөхәббәттең йәне булалмай.
Һәм ғашиҡтар, яҙмыш яҙлыҡтырһа,
Һис булалмай үсле бер йәндәр.
Йылдар, ваҡыт үҙенекен итә –
Һыҙландырмай инде үткәндәр...
Йәнде өйкәр ҡомдо ла бит күңел,
Ҡабырсаҡҡа йәшерә ул! Ята
Хистәр диңгеҙендә бәүелеп...
Аҡ алъяпҡыс кейгән ҡыҙҙармы ни,
Өй(ө)рөлә «һуңғы ҡыңғырау»ҙа
Сыңлап китә йәндә ҡыңғырауҙар –
Бер бәхетле саҡтың дауамы
Ҡабатлана шулай май айында.
Ҡуйынында аҡ вальс өй(ө)рөлткән
Йәшертмәсе яулыҡ остарына,
Баҡсаларҙың бәрхәт сирене!
...Аҡ алъяпҡыс кейгән ҡыҙҙар уҙҙы,
Ҡулдарында – еҫле-е-е сирендәр.
– Яратам! – тип ҡабат шыбырланы