Етмеш бишәр алма бүләк иттем
Ҡыҙҙарыма емеш баҡсамдан.
Был бит – мин үҫтергән таҙа алма.
«Ниңә етмеш биш?» – тип һораһағыҙ, –
Берәр алма һәр бер йылыма.
Ошо йәштә мин үҫтергән алма
Йылдан-йылға тәмле тойола.
Оҡшамаған кеүек йылдар йылға,
Алма төрлө бер үк ағаста:
Ымһындырып, балҡып көлөп торор,
Ағасынан алма алыҫ төшмәй,
Тып-тып яуа улар тирәләп,
Ҡыҙҙарым да, беҙҙе ҡыуандырып,
Алмағастар тағы шау сәскәлә!
Баҡса сәме йәнде ялманы...
Ҡыҙҙарға, ти, ҡыҙыл алма.
Ҡыҙҙарҙың иң гүзәл сағы –
Ҡыҙыл саҡ – ҡуҙҙай саҡ оҙаҡ
Боҙ һуҡҡан яҙҙар ҙа булды
Ҡорт төшкән саҡтар ҙа булды
Моңо менән булған иҫкәртергә
Күңелдәрҙе томан баҫҡанды,
Йырсы ҡыҙың Фәйрүзәкәй кисә
Ерҙән йырлап китте «Томан»ды.
Саҡырһа ла һомғол ҡарағайҙар,
Ҡул саптылар мәрмәр һарайҙар ҙа,
Тоғро булдың Турат тауыңа.
Ахыры, беҙ һине аңламаныҡ,
Ҡатылыҡтан ҡалдың аптырап.
Толпарынан яҙған Көнһылыуҙай,
Биҙҙең илдән, беҙҙән ятһырап...
Тик йыр ғына ҡалды хыянатһыҙ,
Таянғанһың хистең көсөнә.
«Томан»ды һин йырлап инеп киттең
Таралмаҫлыҡ томан эсенә...
Таралыр ҙа, бәлки, аҡ томандар,
Баҫылырмы йөрәк һағышы?..
Һәр күҙендә – күҙ нурҙары.
Биҙәк булып күскән һағыш.
Шәлдең шәбен, белеп мәлен.
Донъя йәмен, йәшәү ғәмен...
Һиҙҙермәҫтән генә көҙ ҙә етте,
Ерҙә – ҡыштыр-ҡыштыр япраҡтар.
Мин дә ҡыштыр-ҡыштыр йөрөгән булам,
Ҡыштыр-ҡыштыр ҡойола япраҡтар.
Ҡыштыр-ҡыштыр мин дә ҡыймылдайым,
Япраҡтарын ҡоя ағастарым,
Көҙгө һуҡмаҡтарҙы уятып...