Башҡортостандың халыҡ шағиры
Тыуым менән үлем сиктәрендә
Бирелгәндер беҙгә аҫыл ваҡыт.
Тыуымдарҙы көсләп туҡтаталар,
Үлемдәрҙе генә юҡ туҡтатыу.
Бәндәләрҙе әжәл ҡыумай арттан,
Әжәл беҙҙе алда тора көтөп.
Аңдыған был ауҙан, был тоҙаҡтан
Ҡотолған юҡ бер кем урап үтеп.
Бер кем белмәй килгәнлеген ергә
Әллә аҙға, әллә оҙаҡҡамы...
Башҡаларға менер тоҙаҡ ҡорма,
Үҙең ауҙа, үҙең тоҙаҡтаһың.
Иҫкә төшһә бер балам – бер ҡайғым,
Йөрәккәйем яна, йәнем әрней.
Миллиард балаларың тынғы бирмәй,
Түҙәһеңдер нисек кенә, Тәңрем?!
Уларҙың бит барыһы һиңә ғәзиз,
Һыҙланаһың барыһы өсөн, Раббым.
Уйларға ла быны хаҡым юҡтыр,
Тик уйсан йән итеп Һин яраттың,
Һин яралтҡан ерҙе эй яраттым.
Һин яралтҡас донъя, уйға һалып,
Бөтмәҫ һорау менән аптыратты,
Баштарыма етмәк дошмандар,
Күҙҙәремде быумаҡ ҡуштандар.
Хәйлә-мәкер, ялағайлыҡ менән
Яманлыҡты бергә ҡушҡандар.
Аңдый улар кисем, таңымды,
Юғалттырмаҡ булып аңымды,
Ваҡланһындар нығыраҡ ваҡлыҡтар,
Һаҡланһындар минән һатлыҡтар.
Һоро шәүләләрҙе яндан ҡыуа
Мең һынауҙы үткән һаҡлыҡтар.
Ҡойона донъям яңы шатлыҡҡа!
Түбән төшә бары күп заттар.
Ваҡланғанға байтаҡ ир-аттар.
Ҡәҙерлерәк, ғәзизерәк булып,
Илле йылдан артыҡ бер үк юлдан,
Бер үк ғүмер, бер үк ҡаралар.
Күпме балҡыш, күпме шатлыҡ бирҙем,
Хәтереңде күпме ҡалдырҙым.
Илле ожмахтарҙа йөрөттөм дә
Илле тамуҡтарҙа яндырҙым.
Киләсәкте Хоҙай ғына белә,
Ҡалған юлды һинең менән үтһәм,
Елләп, дауыллап йәшлектең
Ҡартайғас, белем елемһеҙ,
Йәшлек – шат, ҡартлыҡ – бойоҡ тип,
Кем әйткән – белеп әйткән.
Тик йәшеңде һорап тормай,
Йәшлектә лә, ҡартлыҡта ла
Күпме дуҫым йәшләй китте,
Йылы өйҙөң ҡәҙерен беләм –
Ҡайтҡас, тәндән нисәмә көн
Йотом һыуҙың ҡәҙерен беләм –
Тоғролоҡтоң ҡәҙерен беләм –
Һаулыҡтың мин ҡәҙерен беләм –
Өлгөрмәнек ҡәҙерен белеп.
Ваҡыт ҡәҙере нығыраҡ артыр,